Ik heb besloten om mee te gaan doen aan een naai uitdaging in de maand Maart van Stoffenfeest en Mamarieke.
Wat hield het in?
Ja naaimaatje gaf je 2 criteria op en de bedenksters van de uitdaging gaven je een 3e uitdaging,
Ik kreeg van mijn maatje: gratis patroon en iets voor je man. De bedenksters gaven me: je laatst gekochte stofje.
Oeps! problemen! Mijn laatst gekochte stofje was een lapje van 40×60, met eenhoorns. Voor m’n dochter. En manlief zou dat echt nooit in welke vorm dan ook gaan dragen, alleen als de kinderen dat vroegen voor een verkleedpartijtje.
En nu?
Dan maar twee projecten.
Eerst criteria 3. het meest recente stofje.
Ik had al aardig in mijn hoofd zitten wat het zou worden. Het was alleen even het juiste patroon vinden. Gelukkig vond ik een geschikt patroon in een editie van de ottobre. Een bolerootje, met korte mouwen.
Ik heb hem wat aangepast door hem niet met een knooplint vast te kunnen zetten (noch met knoopjes), maar gewoon open te dragen. Hij is bedoelt voor die zomer-zomer jurkjes die in een ochtend of vroege avond nét te koud zijn. Die momenten waarop korte mouwen kunnen, maar spaghettibandjes niet.
De mouwtjes kreeg ik niet meer uit de stof, maar ik had nog een mooie groen liggen die er goed bij paste.
En dan de eerste twee criteria’s.
Wat te maken?
T-shirt? ja was een optie maar ik wou ook voor mezelf een uitdaging hebben. En t-shirts had ik al zoveel gemaakt. Daar kwam bij, mijn eigen criteria voor de uitdaging was: alle stoffen moeten in huis zijn! En tenzij ik er een bonte restjes boel van zou maken, zou me dat niet gaan lukken.
Maar wat dan wel?
Toen kwam de tip voorbij die ik las bij mijn heerlijke dilemma met de eenhoornstof: doe een boxer!
Dat was een goed idee!
Nou dat heb ik geweten ook.
Ten eerste was het een zoektocht naar een boxer. Ik vond er velen, maar ze waren ook allemaal betaald.
Of er was een in Russisch, Pools of een ander onleesbare taal. Ik vond ook heel veel hoe je het moest opmeten om hem zelf te gaan tekenen. Maar dat zocht ik allemaal niet!
Uiteindelijk kwam ik uit op The darcy boxershort.
Het was echt puzzelen en ik zag er ook enorm tegen op. Maar het resultaat mag er zijn. Manlief vind hem grappig genoeg.

En zo kwam de naai uitdaging tot een einde.
Een uitdaging was het zeker.
Wil ik het nog een keer doen? Ja zonder enige twijfel.
Nog iets voor manlief maken? Jawel: maar ik hou het wel op shirts.