Er moet even wat van mijn hart

Ik ben een actieve naaister voor mijn kinderen.
Ik ben niet zo actief voor mezelf, maar langzaam komen er wel steeds meer bij voor mezelf. Ik heb namelijk een designer ontdekt die heerlijk bij mij zit!
Ondanks dat ik nog steeds enorme fan ben van Sofilantjes, ben ik er uiteindelijk achter gekomen dat de wereld wat groter is dan hun alleen

Waarom ik dit nooit laat zien? Nou heel simpel. Ik heb iets te veel negatieve reacties gehad om de foto’s te showen. Met een redelijke tegenzin staan ze op de site hoor. En alleen omdat ik wil laten zien wat ook tot de mogelijkheden behoort.

Ik ben een gezette vrouw, dat hoef je mij niet te vertellen. Dat zie ik zelf ook wel als ik in de spiegel kijk. Ik ben niet blind, noch heb ik het idee dat ik smaller ben dan ik werkelijk ben. Als ik mijn man mag geloven is dit eerder andersom… dat ik slanker ben dat ik in mijn hoofd heb zitten. Ik zie die vetrollen ook wel. En de buik. En die onderkin. Maar die horen nu eenmaal bij me.
Waarom ik dan niets post?
Omdat er iets te veel mensen zijn die zeggen dat als je gezet bent, je direct in een jutezak moet gaan lopen. Alles moet wijdt, wijder, wijdst zijn en oh wee als je voor iets aansluitenders wilt kiezen. Omdat er mensen zijn die direct schreeuwen dat je wat aan moet passen, want ‘ik zie rollen’. Of je van advies gaan voorzien om wat anders (lees: wat ruimers) te maken.
Wisten jullie wel dat niet iedereen goed staat in een a-line shirt? Zeker niet als die uitloopt vanuit de hals? Ik weet dat wel. Ik lijk 3x zo dik in zo’n shirt.
Wisten jullie dat een straight broek niet iedereen mooi staat? Ik wel, want in mijn skinny komen mijn benen beter uit dan in mijn straight. Daarin lijk ik kleiner en daardoor dikker dan ik werkelijk ben.

Ik loop niet ik croptops, ik weet ook wel dat mijn buik daarin te dik is.
Ik loop niet in hotpants, ik weet ook wel dat mijn kont daar te dik voor is.
Ik loop niet in jumpsuits, ik weet ook wel dat ik dan een michelin mannetje lijk.
Ik loop niet in ruffels, ik weet ook wel dat ik dan twee maten dikker lijk.
Ik loop niet in panterprints, ik weet ook wel dat dat niet staat.

Wat ik wel doe waarvan mensen schreeuwen dat ik het niet moet doen?
Ik draag (sport)leggings als ik sport of onder rokken/jurken.
Ik draag shirts die getailleerd zijn, die laten we smaller lijken.
Ik draag jurken die onderaan uitlopen.
Ik draag dat waarin ik mij happy voel.
Ik draag wat ik mooi vind.
Ik draag dat waarvan mijn directe omgeving zegt dat het me staat.

Ik ben geen bejaarde vrouw die alles wil bedekken. Ik ben een vrouw van begin 30. Ik hoef geen jurken te hebben die net onder mn billen komen, maar een jurk tot net boven de knieën kan prima.
Ik heb een maatje meer ja. Zowat!
Veel kleding laten in een verkeerde houding mijn vetrollen zien ja. Dat doen ze ook in een maatje 36 hoor.
Boeit me dat allemaal?
Nou….
Soms.

Er zijn dagen dat de hele wereld de pot op kan. Dan ben ik sterk en onoverwinnelijk. Dat draag ik niet alleen kleding, ik ben dan omgeven door een gloed van zelfvertrouwen.
Dan maakt mij die mening van de wereld niet uit en maak ik te samen met mijn twee kinderen mooie herinneringen… Dan geniet ik van de zonnestralen of de regen. En maakt het mij niet uit wat de wereld denkt.

Maar er zijn ook dagen dat die zelfvertrouwen ver te zoeken is. Dat ik onzeker ben over mezelf. Dan loop ik het liefste rond in een trainingsbroek met slobbertrui of shirt en zie ik er uit als ma flodder, want de deur kom ik dan toch niet uit.
En die dagen zijn er vaak nadat ik kritiek heb ontvangen op social media. ‘maar je post toch bijna niets?’…… klopt. Kan je nagaan hoeveel invloed dat geschreeuw heeft!
Zelfs op iemand die dus meestal gewoon draagt wat ze mooi vind. Die weet dat ze werkt aan een betere levensstijl. Die bewust is hoe ze er uitziet. Die foto’s haat omdat die nooit op een mooi moment zijn gemaakt. Maar die desondanks wel durft te showen. Omdat ze trots is op wat ze heeft gemaakt. Dat ze iets draagt wat soms met buiten haar comfortzone ligt, maar waar ze wel blij van wordt.
Dus voor een volgende keer, voor je een reactie post denk even na wat je typt.
THINK
Is it True? (Is het waar?)
Is it Helpfull? (Is het behulpzaam?)
Is it Inspiring? (Is het inspirerend?)
Is it Necessary? (Is het nodig?)
Is it Kind? (Is het aardig?)
Als je ook maar op 1 ding nee kan zeggen: doe het niet.
Op straat loop je ook niet op iemand af om zijn kledingkeuze af te wijzen, dan hoef je dat op social media ook niet te doen als iemand wat post. Dat is NOOIT maar dan ook NOOIT een uitnodiging om kritiek OF advies te geven!
Bevalt het je niet? Scroll dan verder.
En met dit geraas sluit ik deze blog af.
Of het zal werken?
Ik weet het niet. Waarschijnlijk niet.
Maar ik ben het in elk geval kwijt.